W środę, 18 października 2017 r. o godz. 19.00 w Filharmonii im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie - Galeria Poziom 4, nastąpiło otwarcie wystawy malarstwa Andrzeja Biernackiego.
Rozkładówka okładki katalogu wystawy Full Harmonia
Zapraszam z satysfakcją i tremą, bo bezpośrednie mierzenie się z tej skali i klasy obiektem, uznanym za najlepszy w Polsce (w plebiscycie BRYŁA ROKU 2014) i za najlepszy w Europie(główna nagroda Unii Europejskiej im. Mies van der Rohe 2015. Projekt hiszpańskiej pracowni
Estudio Barozzi Veiga we współpracy ze
Studio A4, pokonał 420 innych obiektów z 36 krajów europejskich. W
finałowej piątce prócz gmachu ze Szczecina znalazły się budynki z
Wielkiej Brytanii, Danii, Niemiec i Włoch.), dla malarza jest przedsięwzięciem niezwykle pociągającym choć mocno ryzykownym. Teoretycznie, rozległe, białe przestrzenie wnętrz filharmonii, samopodstawiajace się jako tło, powinny grać na korzyść dowolnej treści wypełnienia, ale w praktyce bywa różnie. Ryzyko rośnie, gdy kanwę propozycji dodatkowo tam prezentowanej, stanowi czynnik estetyczny.
Full Harmonia, jako
parafraza nazwy Filharmonia, a także jako tytuł wystawy malarstwa, stanowi oczywistą
aluzję zarówno do nietypowego charakteru miejsca jej prezentacji, ale też do intencji
autora, dla którego harmonijne
komponowanie wizualnego wyrazu prac niemal wyłącznie z repertuaru środków
przynależnych uprawianej dziedzinie, jest podstawą i celem wypowiedzi.
A więc: pełna harmonia, lub pełnia harmonii ...efektów malarstwa.
Oddająca wolę świadomego operowania potencjałem środków
warsztatu malarza i rozgrywania twórczości tylko nim. Bez wtrętów i wątpliwych
podpórek z innych dziedzin społecznej perswazji (żeby nie powiedzieć społecznej
inżynierii), w których -na szczęście- malarz jest zawsze amatorem. Także,
w zdecydowanej kontrze do aktualnych tendencji redukowania plastycznych
kompetencji, na rzecz jakichś, bliżej niesprecyzowanych, pozaartystycznych
powinności twórcy. A zwłaszcza w kontrze do modnej w tzw. dziedzinach kreatywnych,
ambicji ,,naprawiania" człowieka, albo prób programowego ,,społecznego
zastosowania sztuki" w omnidomenie życia, w której kwalifikacje artysty i
możliwości sprawcze jego dzieła zwykle są przeszacowane.
A zatem powrót do źródeł. Pod prąd. W nadziei znalezienia
nowego rozwiązania dla starego zadania. Takiego zmierzenia się z tysiącami
lat sprawdzonego dorobku w zakresie plastycznych dyspozycji człowieka, żeby
dało się w nim jeszcze wygospodarować enklawę wolności ,,dla siebie" i ,,swojego"
przekazu na dziś. Najłatwiej -rzecz jasna- jest odrzucać ten spadek. Ale
wrażliwości, która jest bardziej zachowawcza niż myśl, nie da się omamić wydziedziczonym
z tradycji byle poświstem mrzonki nowoczesności. Zawsze straci na tym wiarygodność
- fundamentalna instancja dzieła. Każdego
dzieła.
Poliptyk czerwony ol./pł. 4 x 160x130cm, 2017, fragment ekspozycji w FS.
Andrzej Biernacki ur.
1958 w Łowiczu.
W l. 1980-85, studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk
Pięknych w Warszawie, w Pracowni Malarstwa prof. Jacka Sienickiego. Dyplom z
wyróżnieniem w 1985 r. W l. 1985-88, asystent prof. Sienickiego w macierzystej
Pracowni, a następnie w l. 1989-91prowadzi Pracownię Rysunku
na Wydz. Rzeźby ASP w Warszawie. Zajmuje się także publicystyką i krytyką
sztuki publikując m.in. w ,,Arteonie", ,,Arttaku", Rzeczpospolitej,
Gazecie Finansowej i in. Jest autorem kilkuset artykułów prasowych,
kilkudziesięciu tekstów i opracowań katalogów o sztuce, oraz kilku książek,
m.in. ,,Ryzyko umiaru"(o sztuce Artura Nacht Samborskiego) i Mazowieckie
Siedziby Józefa Chełmońskiego.
Jako malarz prezentował swe prace na kilkudziesięciu
wystawach indywidualnych:
1985 - Stara Kordegarda w Warszawie,
1986 - ASP w Warszawie
1988 - Bahnhof Westend w Berlinie Zach. i Galerii Art w
Warszawie
1989 - Galeria Wuthrich/Nielson w szwajcarskim Thun
1990 - Galerie Espace Temps w Paryżu i Galerie im Hof w
Essen
1991 - Muzeum w Łowiczu i w BWA w Zamościu
1992 - Galeria Zapiecek w Warszawie
1993 - Galerie Kalenborn w Essen
1994 - Galerie Wuthrich/Nielson w Thun
1997 - Galeria Zapiecek w Warszawie
1998 -
Galerie Wild we Frankfurcie n. Menem
2004 - Galeria Bema65 w Warszawie
2005 - Galeria Browarna w Łowiczu
2008 - Muzeum
w Nieborowie
2009 - BWA w Kaliszu
2012 - Galeria Browarna w Łowiczu
2015 - Mała Galeria w Nowym Sączu
i na wielu wystawach zbiorowych: w Warszawie, Berlinie,
Ostendzie, Grevenbroich, Hamm, Art Basel'89, Art Strasburg'96, Art
Frankfurt'99.
