Korekcja. Wystawa dzieł ze zbiorów Andrzeja Biernackiego w poznańskim Arsenale.

Link do filmu z wystawy zrealizowanego przez Marcina Gorgolewskiego. Współpraca i udostępnienie Krystyna Uta Różańska Gorgolewska

https://drive.google.com/file/d/0B3_Lw4bgBFBRcXhQU0g1R0VhR1E/view

u góry: Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu, fragmenty wystawy Korekcja. Sztuka ze zbiorów Andrzeja Biernackiego (Galeria Browarna) 17 kwietnia - 3 maja 2015 r.. Fot. Aleksandra Gieraga

poniżej: Henryk Marconi, projekty zboru ewangelickiego w Łowiczu 1838-1845 r., (obecnie siedziba Galerii Browarna), zawarte w IV poszycie projektów architektonicznych Marconiego, zbiory Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego.

poniżej: Tomek Głowacki (ur. 1983). Karty z książki autorskiej, tech. miesz./pap. 2007

Robert Grzyb, WTZ Parma k.Łowicza. Monotypia/pap. 2003 r..

poniżej: Mariusz Łukasik, Insect Killer/Toys, tech. miesz./pap. 2009 r..

poniżej: Włodzimierz Pawlak. ĄĘ. Tablica dydaktyczna wg Gombrowicza, fragment, ol./pł. 125 x 190 cm, 2007-2009

poniżej: Jacek Sempoliński. Od lewej: Urzyżowanie I ol./pł. 100 x 81 cm l.80, Twarz ol./pł.100 x 73 cm, 1974, Ukrzyżowanie II, ol./pł. 116 x 83 cm, l.80.

poniżej: The Krasnals. Śwęty Jan Paweł II. ol./pł. 2014 r.

poniżej: Jacek Sienicki, rysunki 21 x 29 cm, flamaster, tusz/pap.,1995-2000 r..

poniżej: Jacek Sienicki, Wnętrze z oknem, ol./pł. 147 x 97 cm , 1987 r..

poniżej: Ewa Latkowska. Karty książki autorskiej. Papier czerpany 40 x 30 cm .

poniżej: Andrzej Michalik, Sąd Ostateczny, akwarela, stemple, druk wypukły 10 x 20 cm, 2011 r.

  

poniżej: Zuzanna Tomaś, B.t., akryl/pł. 100 x 150 cm, 2011 r.

poniżej: WTZ Parma k.vŁowicza. Monotypie/pap. ok. 2003 r..

poniżej: Aleksandra Gieraga, z cyklu Zdarzenia, akryl/pł. 120 x 145 cm.

poniżej: Aleksandra Gieraga przy swoich pracach na wystawie zbiorów Andrzeja Biernackiego w Galerii Miejskiej Arsenał w Poznaniu. 2015 r.

Korekcja sztuki. Wystawa prac ze zbiorów Andrzeja Biernackiego

W tle plakatu: Włodek Pawlak, Notatka o sztuce nr 61, ol./pł. 24 x 33 cm, 1998 r.


Już w najbliższy piątek 17 kwietnia o godzinie 18.00 w Galerii Miejskiej Arsenał w Poznaniu zostanie otwarta wystawa prac różnych autorów, zebranych przez Andrzeja Biernackiego.

Będzie to wybór stu z całego zbioru, liczącego ok. 300 obiektów - zakupów, darowizn i barterów, gromadzonych w ostatnim, bez mała 40-leciu. Pracą z nr porządkowym ,,1" w tym zestawie jest obraz Barbary Jonscher (1926-1986, ol./pł 65 x 73 cm z 1977 r.), który jeszcze mokry, zakupiony został przeze mnie w pracowni artystki na ul. Brzozowej w Warszawie. Dodam, że zakupiony ku największemu zdziwieniu autorki (wówczas nie było mowy o żadnym rynku sztuki) i  nie z myślą o nim jako początku solennej kolekcji, a raczej jako wiernym zapisie klimatu miejsca jego powstania i jako pamiątki nieprzeciętnej osobowości autorki. Potem zbiór rozbudowywał się "przy okazji" moich studiów w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz pracy na tej uczelni, ale przede wszystkim, po czerwcu 2000 r., kiedy to udostępniłem kilka lat wcześniej nabytą, remontowaną i adoptowaną, perłę w koronie mojego zestawu obiektów sztuki, neoklasycystyczny budynek dawnego zboru ewangelickiego w Łowiczu. Tym samym największa gabarytowo część tej kolekcji stała się zarazem jej siedzibą. Jest to o tyle istotne, że grupa prac stanowiąca trzon zestawu, to solidne dwumetrowce. Głównie Włodka Pawlaka (np. jego Dzienniki z 1990 r. ol./pł. 200 x 150 cm, czy płótna Aleksandry Gieragi, 170 x 140 cm). Ostatnie zaś nabytki, to 3 niewielkie prace grupy The Krasnals, które zmieniły właściciela w 2014 r., po łowickiej wystawie, stanowiącej ostatni etap tournee po Polsce ich parafrazy Bitwy pod Grunwaldem, supportowanej konstelacją osobnych portretów.

Jednak okolicznością najbardziej sprzyjającą rozbudowie zbioru, był realizowany w Galerii Browarna program. 15 lat wypełnione promocją najlepszych, moim zdaniem, przejawów twórczych postaw i realizacji (głównie malarstwa). Bywa, że kuriozalnie zmarginalizowanych przez państwowe instytucje (przypadek Jacka Sienickiego 1928-2000, o którym -przez ostatnie 15 lat- nawet się nie zająknęły), w ścisłym związku z odbywającym się na naszych oczach "przepisywaniem" najnowszej historii sztuki, diabli wiedzą pod jaką modłę. Ale ponieważ i na szczęście nie zawsze zmarginalizowanych (Pawlak wystawiany indywidualnie w Narodowej Galerii Sztuki Zachęta - Autoportret w powidokach, 2008 r.), toteż zbiór nie ma kombatanckiego charakteru. Przeciwnie, ujawnia kilka wybitnie "świeżych" akcentów, do których -oprócz wspomnianych- zaliczyć należy gwasze i kredki Tomka Głowackiego (ur. 1983 r.) oraz uczestników Warsztatów Terapii Zajęciowej w Parmie k. Łowicza. Wydaje się wręcz, że dla ustalenia charakteru całości, to właśnie ,,nieuczone" prace z Parmy mają znaczenie kluczowe.